Η παιδεία, η κοινωνία και ένα WC!

   Η μέρα που ξημερώνει (27/2) είναι κρίσιμη για την παιδεία, καθώς αρχίζει η συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής του νόμου-πλαισίου. Για το θέμα έχουν ακουστεί πολλά γι’ αυτό και δεν πρόκειται το κείμενο αυτό να προσθέσει άλλη μια άποψη, η οποία δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο στα όσα έχουν ακουστεί.

   Η αναθεώρηση του άρθρου 16 θεωρείται σχεδόν βέβαιη αφού έχουν μπει όλα στην τελική ευθεία. Έστω κι αν κινδυνεύει να χαθεί η εξεταστική ενδεχομένως και το εξάμηνο. Έστω κι αν δεν φτάνουν οι χιλιάδες φοιτητές που διαδηλώνουν κάθε βδομάδα στους δρόμους. Αλλά στην τελική ποιος νοιάστηκε για τους φοιτητές; Μια μειοψηφία είναι στο σύνολο του πληθυσμού κι όταν στην πλειοψηφία επιβάλλεις με όλα τα μέσα την άποψή σου τότε όχι απλώς τη συμμερίζεται, αλλά την υποστηρίζει ενθέρμως.

   Εξάλλου οι πολιτικοί δεν είναι για να ακούνε τα αιτήματά και τα δίκαια των πολιτών. Είναι απλά για να τους ψηφίζεις, να κάνουν τα στραβά μάτια όταν θέλουμε να βολέψουμε το παιδί μας και να τους λες και ευχαριστώ. Δυστυχώς ή ευτυχώς σ’ αυτή την κοινωνία ζούμε. Σκατά στα μούτρα μας; Στα μούτρα τους; Δεν ξέρω. Είτε το ένα ισχύει είτε το άλλο… τα ίδια σκατά είναι!