anafandon

Name:
Location: Αθήνα, Greece

Αναζήτησα το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου (όπως εγώ το φαντάζομαι) και το βρήκα στο blog! So simple! Αυτά! Δεν χρειάζονται περισσότερα...

Wednesday, May 09, 2007

Δώσαμε δώσαμε!

Η Δευτέρα 7 Μαΐου ήταν για τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA μια ιδιαίτερη ημέρα αφού διοργάνωσαν μαζί με το Σύλλογο «ΕΛΠΙΔΑ» ένα τηλεμαραθώνιο με σκοπό την ανέγερση του πρώτου Ογκολογικού Νοσοκομείου στην Ελλάδα. Μπροστά από τα φώτα και τις κάμερες όλοι εκφράζουν και συγχαίρουν την προσπάθεια αυτή και καλούν τον κόσμο να δώσει ό,τι μπορεί συνεισφέροντας σ’ αυτή την προσπάθεια.
Ίσως να μην έχουν περάσει πολλές μέρες για να ανοίξω μια τέτοια συζήτηση αλλά κάθε φορά που γίνεται ένας τηλεμαραθώνιος μου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Γιατί το βασικό μήνυμα που πρέπει να περαστεί από αυτές τις προσπάθειες είναι κυρίως η έλλειψη της κρατικής παρέμβασης και η εξάρτηση μας από τον ιδιωτικό τομέα.
Πέρα από την - κατά τα άλλα - καλοπροαίρετη προσπάθεια παίζεται ταυτόχρονα ένα παιχνίδι συμφερόντων, το οποίο δημιουργεί ένα ιδιαίτερο προβληματισμό. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί, αποτελούν ιδιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες έχουν σκοπό το κέρδος. Και καλά κάνουν. Μια αφελής απορία είναι αν ο τηλεμαραθώνιος που είχε διοργανώσει ο ΑΝΤ1 δεν είχε συγκεντρώσει υψηλά ποσοστά τηλεθέασης (όπου ποσοστά τηλεθέασης σημαίνει αυτόματα περισσότερο κέρδος για τον τηλεοπτικό σταθμό) θα έμπαινε σε αυτή τη διαδικασία του τηλεμαραθώνιου και το MEGA; Δίνει ένας τηλεμαραθώνιος «πόντους» στο παιχνίδι του καλού προφίλ ενός τηλεοπτικού σταθμού; Υπάρχει φυσικά και η «συγγενική» σχέση του MEGA με το σύλλογο ΕΛΠΙΔΑ αφού στους ιδιοκτήτες του σταθμού ανήκει ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αδελφός του Βαρδή Βαρδινογιάννη του οποίου η σύζυγος Μαριάννα Βαρδινογιάννη είναι πρόεδρος του συλλόγου ΕΛΠΙΔΑ.
Είναι αυτή η προσπάθεια του τηλεμαραθώνιου ακόμη ένα παιχνίδι εντυπωσιασμού; Όσο το κράτος παραμένει αμέτοχο σε αυτή την κατάσταση είναι άξιο να αναφερθεί η προσπάθεια που γίνεται κι ας υπάρχει ακόμη περισσότερο παρασκήνιο. Γιατί δυστυχώς σ’ αυτή την Ελλάδα ζούμε! Στην Ελλάδα που περιμένει από τους ιδιώτες να γίνει κάτι, σε μια εποχή που το κοινωνικό κράτος τείνει να γίνει είδος προς εξαφάνιση. Προσωπικά δεν μπορώ να ξέρω αν είναι ή όχι ένα ακόμη παιχνίδι συμφερόντων. Αυτό που σίγουρα μπορώ να ξέρω είναι πως έστω και με αυτή την ιδιωτική πρωτοβουλία το σημαντικότερο είναι αυτά τα παιδιά. Που δεν λογαριάζουν το χρήμα. Που δεν νοιάζονται από που προήλθαν αυτά τα λεφτά. Αρκεί να τους δώσουμε μια ελπίδα. Να τα κάνουμε να νιώσουν καλύτερα. Και σίγουρα με τον τηλεμαραθώνιο δίνουμε μια ανάσα στον δικό τους Γολγοθά. Aς είναι!